Από topontiki.gr
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
«Θα μας πάρουν με τις πέτρες» έχει προειδοποιήσει σε μια έκρηξη ειλικρίνειας ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις 4 του φετινού Ιουνίου στη Βουλή.
Πριν ακόμη οι δραματικές επιπτώσεις από την υπαγωγή της Ελλάδας στον ασφυκτικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο από το ΔΝΤ, την (Οι)Κο(νο)μισιόν και την Ευρωτράπεζα γίνουν ορατές και στον τελευταίο αφελή κάτοικο αυτής της χώρας, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε προείδει μια πολύ πιθανή κατάληξη του τρόπου με τον οποίο αποφάσισε να ασκήσει την πρωθυπουργία του. Αλλά και του τρόπου με τον οποίο θα καταλήξουν όλοι όσοι συνέβαλαν ώστε να οδηγηθούμε στη χρεοκοπία. Όπως και του τρόπου με τον οποίο κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν... αντιπολίτευση.
Άλλωστε η ακριβής φράση του ήταν: «Θα μας πάρουν όλους με τις πέτρες, και δικαίως»!
Από Τα Νέα 30.8.2010Του Γιάννη ΠρετεντέρηΜαζί με το καλοκαίρι, τελειώνουν και τα ψέματα. Οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες. Ο χειμώνας προαλείφεται μαύρος, ίσως ο πιο μαύρος χειμώνας των τελευταίων εξήντα χρόνων. Σήμερα που μιλάμε, όλα τα οικονομικά μεγέθη κινούνται στο κόκκινο. Η ανάπτυξη, ο πληθωρισμός, η ανεργία, το έλλειμμα, το χρέος – για να αναφερθώ μόνο στα πιο σημαντικά. Μέσα σε έναν χρόνο, η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ χειρότερο σημείο από αυτό στο οποίο ήταν πέρυσι, πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου.
Από topontiki.gr
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Ένα κείμενο του οικονομολόγου - αναλυτή Δημήτρη Καζάκη, το οποίο δημοσιεύθηκε στο «Ποντίκι» στις 4 Μαρτίου 2010, με τίτλο «Διάσωση μέσω πτώχευσης», είχε ένα επίμετρο, για την περίφημη συνάντηση των διεθνών κερδοσκόπων στο Μανχάταν στην αρχή της χρονιάς, θέμα το οποίο είχε γίνει μάλιστα πρωτοσέλιδο στο «Βήμα της Κυριακής» στις 28 Φεβρουαρίου – από μια αρκετά διαφορετική σκοπιά είναι η αλήθεια. Το συγκεκριμένο απόσπασμα από εκείνο το κείμενο στο «Π» είχε περάσει σχεδόν απαρατήρητο για πολλούς λόγους:
Βόμβα πυρηνικού Μνημονίου εξολοθρεύει τη χώρα!
Από την Αυγή της Κυριακής 29.8.2010
Του Παναγιώτη Λαφαζάνη
κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ
Όλο και συχνότερα, σχεδόν καθημερινά το τελευταίο διάστημα, οι ιθύνοντες κύκλοι σε Ε.Ε. και ΔΝΤ όχι μόνο αποκλείουν, αλλά και αναθεματίζουν την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους! Με ποιους τα βάζουν, αφού (κάκιστα!) κανένα κόμμα (πλην μεμονωμένων φωνών) στην αντιπολίτευση δεν προτείνει ευθέως και καθαρά την αναδιάρθρωση του χρέους;
Προφανώς οι ιθύνοντες σε Ε.Ε. και ΔΝΤ τα βάζουν με την πραγματικότητα! Ξορκίζουν την εφιαλτική οικονομικοκοινωνική πορεία της χώρας, η οποία εξελίσσεται στη μεγαλύτερη οικονομική, κοινωνική και εθνική τραγωδία, τουλάχιστον, από τον πόλεμο.
Από Το Ποντίκι 26.8.2010, απ' όπου και το σκίτσο του Πάνου
Όποιος παρακολουθεί, έστω ως απλός θεατής, όσα διαδραματίζονται αυτή την εποχή στη Ν.Δ., δεν έχει πολλές επιλογές. Οι πιθανότητές του είναι περιορισμένες:
● Να απορήσει με την ένταση – αλλά και την έλλειψη σοβαρού πολιτικού και ιδεολογικού διακυβεύματος – στην κόντρα μεταξύ σαμαρικών και μητσοτακικών.
● Να αναρωτηθεί αν αυτό το κόμμα (Ν.Δ.) ή κάποιο άλλο (το υπό δημιουργία της Ντόρας) έχει μέλλον.
● Να αναπολήσει την εποχή που στην τηλεόραση κυριαρχούσαν οι... Φωσκολιάδες («Λάμψη», «Καλημέρα Ζωή») ή να πάει ακόμη πιο πίσω, στο 1960, στον κινηματογραφικό Γιώργο Φούντα και την Ελένη Χατζηαργύρη («Αντίο Ζωή»).
Από Το Ποντίκι 26.8.2010 (στην ίδια εφημερίδα έχει δημοσιευθεί και το σκίτσο του Soloup)
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Κατάργηση κάθε έννοιας κατοχύρωσης του εργαζόμενου στις εργασιακές του σχέσεις, ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, μείωση υπερωριακών αποδοχών, όχι όμως και των υπερωριών, που απελευθερώνονται μαζί με το ωράριο εργασίας, νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό, αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΗ και εισιτηρίων συγκοινωνιών, απελευθέρωση «κλειστών επαγγελμάτων» και αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, πλήρης διάλυση του ΟΣΕ με απολύσεις, περιορισμό αποδοχών και παρεχόμενων υπηρεσιών, ολοκληρωτική κατάργηση της υγείας ως δημόσιου αγαθού, διάλυση των ΟΤΑ, είναι μερικές μόνο από τις επιταγές του επικαιροποιημένου μνημονίου.
Από τον antistachef Κι όμως! Κρατάς το ύψος των σπρεντς στα χέρια σου. Οι εκλογές του Νοέμβρη, ανάλογα με το αποτέλεσμα, μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες περιπέτειες. Αν δεν ακολουθήσουμε το παράδειγμα της κυβέρνησης, δηλαδή να δίνουμε απλόχερα στον Μινώταυρο των αγορών αυτό που χρειάζεται για να είναι ικανοποιημένος και πάμε να κάνουμε τίποτε κόλπα τύπου Θησέα, ίσως να έχουμε κακά ξεμπερδέματα.
Από τα Επίκαιρα
Του Δρος Κωνσταντίνου Γρίβα*
Τον τελευταίο καιρό, μετά τη ραγδαία επιδείνωση των τουρκοϊσραηλινών σχέσεων, έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα ένα νέο φαινόμενο, αυτό των οπαδών της ελληνοϊσραηλινής συμμαχίας. Αν οι απόψεις των ανθρώπων αυτών περιορίζονταν στην παράθεση απόψεων και επιχειρημάτων, φυσικά δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα.
Από το Ελληνικό Καφενείο
Για την ομαλότερη λειτουργία του ΕΣΥ, το Υπουργείο Υγείας έχει καταρτίσει τον Δεκάλογο Δεοντολογίας για Ασθενείς, τον οποίο συνιστάται να ακολουθούν όλοι οι Έλληνες ασθενείς, αν αγαπούν την υγεία και τη ζωούλα τους.
Από topontiki.gr
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Όταν η νυν κυβέρνηση – σε άψογη συνεργασία με... οικονομολόγους και διαφόρους άλλους που υιοθετούσαν την παράδοξη θεωρία της – προλείαινε το έδαφος για να υπαγάγει τη χώρα στο ΔΝΤ και τον «Μηχανισμό Στήριξης», χρησιμοποιούσε off the record μια φράση η οποία θα μπορούσε να μείνει παροιμιώδης, αρκεί να είχαμε το κουράγιο να γελάσουμε με όσα συμβαίνουν: «Η ελληνική κοινωνία έχει πολύ λίπος»!
ποστ νο. 209 (δεν έχω τίτλο)
Από Το Βυτίο
Παρακολουθώντας τα πράγματα από μια απόσταση τις τελευταίες μέρες, έμαθα ένα σωρό πράγματα. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μάχη με τις απειράριθμες ελληνικές συντεχνίες, που αντιδρούν λυσσωδώς στην πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό της χώρας.
Αυτός έχει φορέσει το κοστουμάκι της κοινής λογικής που θα εξυγιάνει την αγορά και θα επαναφέρει το ομολογουμένως χαμένο μέτρο. Η αριστερά τρέχει πανικόβλητη υποστηρίζοντας τη μία συντεχνία μετά την άλλη, τον ένα προνομιούχο μετά τον άλλο. Τα Μέσα εξηγούν στο κοινό και τους καταναλωτές της δημοκρατίας την αναγκαιότητα και το ορθόν των αλλαγών. Απ' τη μεριά τους οι πολίτες στέλνουν sms στους ραδιοφωνικούς σταθμούς βρίζοντας, ανάλογα την εβδομάδα και την απεργία, τους λιμενεργάτες, τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και τους ιδιοκτήτες φορτηγών.
Από topontiki.gr
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Μετά τη Σλοβακία, και η Τσεχία αρνήθηκε χθες να συμμετάσχει στον «Μηχανισμό Στήριξης» της Ελλάδας και στον δανεισμό της με 110 δισ. ευρώ. Την ανακοίνωση έκανε ο πρωθυπουργός Πετρ Νέτσιας σε συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Κουρίρ». Το βασικό του επιχείρημα ήταν ότι για την Τσεχία η σημερινή μεταβίβαση δημοσιονομικών αρμοδιοτήτων από το εθνικό επίπεδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα «μη υπερβάσιμο όριο».
Μα, είναι δυνατόν να αρνείται την περαιτέρω παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής της μια χώρα η οποία σχεδιάζει να ενταχθεί στο ευρώ; Κι όμως, παρά την έκπληξη που ίσως νιώσουν πολλοί... δικοί μας, η Τσεχία θέτει όρια στο τι μπορεί να παραχωρήσει από τη δυνατότητά της να ασκεί η ίδια τη δημοσιονομική και τη γενικότερη οικονομική πολιτική της.
Από Το Ποντίκι, 26.8.2010
Ώστε το Μαξίμου ψάχνει υπερυπουργό. Και τον βρήκε, λέει, στο πρόσωπο του Ραγκούση. Αυτός θα ελέγχει και θα συντονίζει, στο πλαίσιο μιας μίνι κυβερνητικής επιτροπής, το κυβερνητικό έργο υποκαθιστώντας τον πρωθυπουργό και... παρακάμπτοντας τον Πάγκαλο. Προφανώς εκτός Μαξίμου, αλλά... υπό την αιγίδα του. Σημασία ωστόσο δεν έχει το πρόσωπο που θ’ αναλάβει αυτόν τον ρόλο, όσο ο ίδιος ο ρόλος.
Από το Άρδην
Του Θανάση Τζιούμπα
Η επίσκεψη Νετανιάχου και οι εναγκαλισμοί με το καθεστώς Παπανδρέου τέλειωσαν και η καθεστωτική δημοσιογραφία ξεκίνησε την εργώδη εκστρατεία απαρίθμησης των «πλεονεκτημάτων» που θα επιφέρει στην υπόθεση της Ελλάδας η ισραηλινή «προστασία». Και τι δεν ακούσαμε:
Από τα Επίκαιρα
Του Γιώργου Διονυσόπουλου
Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της χώρας μας. Ο ρόλος του σε σειρά εξελίξεων που είτε δρομολογήθηκαν είτε ήδη δημιουργούνται στην ευρύτερη και όχι μόνο περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και στον Καύκασο κινείται μεταξύ μύθου και πραγματικότητας.
Στενός σύμβουλος του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να εξοργίσει όσο κανένας άλλος τον Θόδωρο Πάγκαλο, αλλά και να σταθεί αιτία για την παραίτηση τον Ιανουάριο του 2002 του Γιάννη Ζαφειρόπουλου, πρώην υφυπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη.
Άνθρωποι της απόλυτης εμπιστοσύνης του αναλαμβάνουν «ειδικές αποστολές»
Από την Καθημερινή, 22.8.2010
Της Δώρας Αντωνίου
Την περασμένη εβδομάδα, ενώ ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου βρισκόταν στην Πάρο, δέχθηκε έναν επισκέπτη. Ο Άλεξ Ρόντος, στενός συνεργάτης του από παλιά, από τη θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη, έφθασε στο κυκλαδονήσι και συναντήθηκε με τον κ. Παπανδρέου.
Την επομένη, με μια ολιγόλογη ανακοίνωση, το γραφείο του πρωθυπουργού ανακοίνωνε την επίσκεψη στην Αθήνα του πρωθυπουργού του Ισραήλ κ. Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Η ανακοίνωση προκάλεσε έκπληξη σε υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτρης Δρούτσας ανέμενε τόσο σύντομα ανταπόδοση της επίσκεψης Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ από τον κ. Νετανιάχου.
Από Το Ποντίκι, 7.5.2010
Η ελληνική διπλωματία, όπως κάθε τομέας διοίκησης του κράτους, οικοδομείται και χαρακτηρίζεται από τους οικονομικούς πόρους που διατίθενται και τη διαχείρισή τους. Το υπουργείο Εξωτερικών είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα γκρίζας διαχείρισης τεράστιων ποσών – αν λάβουμε υπόψη και τη δύσκολη οικονομική συγκυρία – και πελατειακών πρακτικών που έχουν μετατρέψει τον μηχανισμό άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας σε προσωπικό φέουδο της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.
Δύο λέξεις και τρεις αριθμοί περιγράφουν σαφέστατα την κατάσταση στο υπουργείο Εξωτερικών. Οι λέξεις απόρρητα κονδύλια υποδηλώνουν ή, αν προτιμάτε, κρύβουν τα ποσά που δαπανώνται για... εθνικούς σκοπούς. Πρόκειται για δαπάνες οι οποίες αποφασίζονται από τον υπουργό και για τις οποίες τα παραστατικά καταστρέφονται την ίδια στιγμή ή το αργότερο εντός έξι μηνών.
Από Το Ποντίκι 19.8.2010 (απ' όπου και το σκίτσο του Πάνου)
Όποιος θεωρεί ότι η επίσκεψη του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Αθήνα είχε στόχο τη σύσφιγξη των σχέσεων των δύο λαών, ας το ξανασκεφτεί. Η μετατροπή της Ελλάδας σε πιόνι στον διπλωματικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει εδώ και δύο μήνες μεταξύ ΗΠΑ - Ισραήλ - Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής:
● Το Ισραήλ επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας επειδή έκλεισε τον δικό της η Τουρκία.
● Το ισχυρό εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον άσκησε ασφυκτικές πιέσεις στον Λευκό Οίκο να σκληρύνει τη στάση του προς την Τουρκία και το έκανε.
Όμως ας μην ξεχνάει κανείς ότι η Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι ο αναγκαίος – αν και όχι πάντα αγαπημένος – σύμμαχος τόσο του Ισραήλ όσο και των ΗΠΑ: συνορεύει με τον μισό αραβικό κόσμο και οι βάσεις του Ιντσιρλίκ παραμένουν πολύτιμο εργαλείο ανεφοδιασμού και αντικατασκοπίας.
«Ακάλυπτη» η Ελλάδα – «καλυμμένοι» ΕΚΤ, ΔΝΤ και Ε.Ε.
Από το analitis.com
Του Πάνου Παναγιώτου, διευθυντή ΕΚΤΑ, info@ekta1.gr
Στα τελευταία τρία χρόνια το παγκόσμιο κρατικό χρέος των ανεπτυγμένων κρατών (το χρέος που χρωστούν τα αναπτυγμένα κράτη διεθνώς) έχει αυξηθεί στο μεγαλύτερο ύψος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το ρίσκο πτώχευσης και αδυναμίας αποπληρωμής χρεών έχει απογειωθεί στη «χρηματοπιστωτική στρατόσφαιρα».
Ως αποτέλεσμα, το έξυπνο χρήμα επιδιώκει να διασφαλίσει τα χρήματα που έχει δανείσει και που συνεχίζει να δανείζει το ίδιο και οι συνεργάτες του (μεγάλες τράπεζες και πρωταγωνιστές στην αγορά χρέους) στα κράτη και ένας από τους τρόπους που επιχειρεί να το πετύχει αυτό είναι η δημιουργία μίας αγοράς «καλυμμένων ομολόγων» με διεθνή υπόσταση, ισχυρή νομική βάση και παγκόσμια αποδοχή.
Μειώθηκαν για έκτο κατά σειρά μήνα Από το SofokleousIn Η κάμψη των εισοδημάτων, το κύμα ανατιμήσεων και η αύξηση της φορολογίας περιόρισαν δραστικά το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών ενώ η πιστωτική ασφυξία γονάτισε τις επιχειρήσεις οδηγώντας σε μείωση των καταθέσεων και συνεπώς των κεφαλαίων των τραπεζών. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, οι καταθέσεις συνέχισαν να μειώνονται για έκτο κατά σειρά μήνα, ένδειξη των δυσκολιών και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Από τον Ακτιβιστή Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Φαντάζομαι ότι τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ δεν τον ξεχάσατε, και ας μην ευδοκίμησε στα κοινά της Ε.Ε., όπως διακαώς επιθυμούσε. Δεν φταίει αυτός που δεν έγινε πρόεδρος της Ένωσης, αλλά ο Τρίτος Δρόμος του (third way), που αποδείχθηκε ότι καταλήγει στον Τέταρτο: αυτόν που θέλει να πάρει ο Γιώργος Παπανδρέου για να πάει στον ΟΗΕ. Είχε μείνει, δηλαδή, λίγο πίσω ο Τόνι και δεν είχε αναληφθεί ότι ένας είναι ο δρόμος που δίνει λύσεις σήμερα σε όλα τα προβλήματα: η υπέρβαση της πολιτικής, της ιδεολογίας, του εθνικού συμφέροντος, της Ιστορίας και εν τέλει της δημοκρατικής αμαρτίας, που οδηγεί στην αέναη θεσμική ρύθμιση (κοινωνική οργάνωση) των ανισοτήτων.
Από την ΕΡΤ
Ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο υποστήριξε ότι το Ισραήλ θέλει να «εκθέσει» τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο με το Ιράν, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε Κουβανούς δημοσιογράφους με αντικείμενο τη διεθνή κατάσταση.
«Για το Ισραήλ είναι φρικτό να βρίσκεται το Ιράν τόσο κοντά στην απόκτηση πυρηνικού όπλου – αδιάφορο το πότε θα γίνει αυτό. Ακόμη και αν χρειαστούν τρία χρόνια. Είναι ανυπόφορο για τους Ισραηλινούς και αποτελεί λόγο να επιτεθούν εάν δεν επιτεθούν οι Αμερικανοί» είπε ο 84χρονος Κάστρο μιλώντας σε εννέα δημοσιογράφους την Κυριακή.
Από Το Ποντίκι, 19.8.2010 (απ' όπου και το σκίτσο του Πάνου)
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Πριν αλέκτoρα φωνήσαι τρις, η ελληνική κυβέρνηση και η επίσημη προπαγάνδα του καθεστώτος έφαγαν τα μούτρα τους. Τι συνέβη; Ξαφνικά η ελληνική οικονομία δεν πάει καλά. Αυτό συνέβη λίγες μόλις ημέρες μετά τους επαίνους από την τρόικα, αλλά και τις θριαμβικές δηλώσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Μάλιστα, ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης διέπρεψε για μια ακόμη φορά, φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι:
Επιστολή από τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Κάιν)*
Από τους αδελφούς Τσουβαλάκη και τους χρήστες τοξικών ουσιών στην Ρούπα, στον Σεϊσίδη, στον Μπονάνο, στον Σειρηνίδη και στον Ξηρό η «δημοκρατία» σας εκδικείται Δεύτερη επιστολή ενός αναρχικού στους «αντιεξουσιαστές» της εξουσίας, υπουργούς Χάρη Καστανίδη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και υφυπουργό Σπύρο Βούγια:
Οι αναφορές της Σέχτας Επαναστατών στους ιταλικούς Ένοπλους Προλεταριακούς Πυρήνες
Από το politicon.gr
Του Δημήτρη Δεληολάνη
[Στο κείμενο που ακολουθεί, ο Δημήτρης Δεληολάνης, δημοσιογράφος και συγγραφέας με έδρα τη Ρώμη, αναλύει τις σχέσεις των Ιταλών ανταρτών πόλεων με τους ποινικούς στη δεκαετία του '70 στην Ιταλία και τις πιθανές αναφορές της ελληνικής Σέχτας Επαναστατών στην παράδοση των ιταλικών Ένοπλων Επαναστατικών Πυρήνων εκείνης της εποχής.
Το κείμενο αυτό γράφτηκε για να δημοσιευτεί στο εξαίρετο περιοδικό «Τετράδια», που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Προδημοσιεύεται στο εξαίρετο ιστολόγιο politicon.gr κατόπιν παραχώρησης του συγγραφέα. Εκεί το βρήκα και το αναδημοσιεύω].
Από τα Επίκαιρα Του Δρος Κωνσταντίνου Γρίβα* Στην προκήρυξη που έστειλαν στην εφημερίδα Τα Νέα τα μέλη της Σέχτας Επαναστατών αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια κάνουν λόγο για «μια ζωή νέων ανθρώπινων σχέσεων, χωρίς εξουσία, χωρίς σύνορα, χωρίς θρησκεία, χωρίς διαχωρισμούς». Στον αντίποδα όμως αυτής της δήλωσης την ίδια την προκήρυξη διαπερνούν υπόγεια αλλά εμφανή θρησκευτικά νοήματα.
Από Το Ποντίκι 19.8.2010 Αν κάποιος αναζητούσε ένα ρεαλιστικό και μετρήσιμο όφελος από την προπαγανδιζόμενη ως «συμμαχία» ή «άξονα» ή, έστω, προσέγγιση μεταξύ της Ελλάδας και του Ισραήλ, σύντομα θα απογοητευόταν. Δυστυχώς, η χώρα μας δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να τεθεί στην υπηρεσία μιας χώρας η οποία αντιμετωπίζει βασανιστικά αδιέξοδα, που ίσως λυθούν με πόλεμο – κατά του Ιράν.
Από το Έθνος 18.8.2010 (Το σκίτσο του Soloup δημοσιεύθηκε στο Ποντίκι 19.8.2010)
Του Γιώργου Δελαστίκ
Πρώτη επίσημη επίσκεψη Έλληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ μετά την αναγνώρισή του από την Ελλάδα και πρώτη επίσκεψη Ισραηλινού πρωθυπουργού στη χώρα μας μέσα σε μόλις έναν μήνα (!) συνιστούν πρωτοφανές γεγονός. Είναι προφανές ότι σηματοδοτεί αλλαγή στρατηγικής εκ μέρους της Αθήνας το ότι σε έναν μήνα έγιναν όσα δεν είχαν γίνει σε... εξήντα και πλέον ολόκληρα χρόνια!
Η προηγούμενη ανάρτηση του παρόντος ιστολογίου, αλλά και τα κείμενα στα οποία παραπέμπει, θεωρώ ότι οδηγούν αβίαστα σε ένα συμπέρασμα: ότι αυτή την εποχή γίνονται σκληρές επιλογές στην ευρύτερη περιοχή μας – που μοιάζουν με προετοιμασία μιας ανάφλεξης. Ίσως η ανάφλεξη να μην είναι αναγκαία ή βέβαιη, αλλά καταφανώς δημιουργούνται στρατόπεδα: ● Από τη μια οι ΗΠΑ και οι πιστοί και αναντίρρητοι σύμμαχοί της. ● Από την άλλη όσοι – ως «αντιρρησίες» και «αυτονομημένοι», σύμμαχοι ή μη – είτε διατάσσονται εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων είτε επιχειρούν, μάλλον ανεπιτυχώς, να συνδυάσουν την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών των ΗΠΑ και των δικών τους ιδιαίτερων βλέψεων.
Ήδη από τις 17 Φεβρουαρίου 2010, το Ανεμογκάστρι έγραφε, σε ένα κείμενο με τίτλο Ατλαντικότερα, Κουροπάτκιν, ότι: ● «Ο Παπανδρέου, εξ αιτίας της κρίσης, διευκολύνεται να προχωρήσει σε προαποφασισμένες επιλογές, οι οποίες δεν αφορούν πρωτίστως τα λογιστικά μεγέθη των δημόσιων οικονομικών, αλλά τον ίδιο τον προσανατολισμό της χώρας». ● «Ύστερα λοιπόν από δεκατέσσερα χρόνια κατά βάση ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας υπό τη διακυβέρνηση των Σημίτη και Καραμανλή – παρά τις δεδομένες εξαρτήσεις, δουλείες και τα... "ευχαριστώ τους Αμερικανούς" του Σημίτη – φαίνεται πως έχει έρθει η ώρα της πλήρους στροφής επί το ατλαντικότερον».
Από Το Ποντίκι 12.8.2010, απ' όπου και το σκίτσο του Πάνου
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Μετά και τη «θετική αξιολόγηση» των ελεγκτών της τρόικας, η κυβέρνηση, μαζί με την προπαγάνδα του σύγχρονου δωσιλογισμού, κυριολεκτικά αφηνίασε. Όλα πάνε καλά!
Όλα πάνε καλά επειδή, ύστερα από μια πρωτοφανή συμπίεση μισθών και συντάξεων, ύστερα από ένα αληθινό όργιο περικοπών που οδήγησε νοσοκομεία και άλλες ζωτικές υπηρεσίες του Δημοσίου σε καθεστώς πλήρους διάλυσης, ύστερα από μια στάση πληρωμών προς επαγγελματίες, μικρομεσαίους και εργαζόμενους με σκοπό να «εξαφανιστούν» γύρω στα 10-13 δισ. ευρώ ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τρίτους, ύστερα από μια κατακόρυφη αύξηση της έμμεσης φορολογίας κ.λπ., το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010 εμφάνισε σημαντική μείωση.
Όσο για την οικονομία γενικά, αυτή ακολουθεί την προδιαγεγραμμένη ελεύθερη πτώση, η οποία «σηματοδοτεί τη χειρότερη ύφεση της χώρας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο», όπως σχολίασαν οι Financial Times (5.8).
Από το active media Γράφει Ένας Παλιός Έχω μια κακή συνήθεια. Ακόμα και στις διακοπές μου διαβάζω – και μάλιστα επιμελέστερα λόγω άφθονου χρόνου – πολλές εφημερίδες και δεν χάνω με τίποτα τα κεντρικά δελτία των ειδήσεων (και των «παραθύρων») της τηλεόρασης. Την Τετάρτη (11.8) έπεσε το μάτι μου σε μια είδηση, γραμμένη σε πρωινή εφημερίδα, για την εξέλιξη των εισαγωγών στην Ελλάδα και των εξαγωγών από τη χώρα μας (2009 - 2010), είδηση που προερχόταν κατά πως φαινόταν από ένα δελτίο Τύπου του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων. Σωστά, μέρες οικονομικής αγωνίας για τον τόπο, οι εφημερίδες πρέπει να δημοσιεύουν τέτοια στοιχεία:
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Την ελληνική παρουσία στην περιοχή τόνισε ο αν. ΥΠΕΞ Δημήτρης Δρούτσας επισκεπτόμενος Βελιγράδι και Πρίστινα αμέσως μετά την έκδοση της γνωμοδότησης του Διεθνούς Δικαστηρίου για την αποσχισθείσα σερβική επαρχία.
Η Αθήνα διατηρεί άριστες σχέσεις και με την Πρίστινα και με το Βελιγράδι. Βραχυπρόθεσμα, επιδιώκει να συμβάλει στη μη εκδήλωση περαιτέρω πολωτικών συμπεριφορών, που θα βάθαιναν το χάσμα. Η Σερβία ετοιμάζεται για τη μάχη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Στο Κόσοβο τo μόνο που συζητάνε και που θεωρεί ρεαλιστικό ο δυτικός παράγων είναι η απόδοση κάποιου καθεστώτος αυτονομίας στη Μιτρόβιτσα. Μεσοπρόθεσμα η ελληνική στρατηγική είναι η ένταξη των δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. μέχρι το 2014. Η αρνητική εκδοχή του μηνύματος είναι: «Αν δεν κάνετε κάτι, δεν βλέπετε Ευρώπη».
Από Το Ποντίκι, 12.8.2010
Κανένα από τα δραματικά οικονομικά στοιχεία δεν μπορεί να δικαιώσει την επιλογή του Γ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του για υπαγωγή στο ΔΝΤ επειδή... έτσι θα αποφεύγαμε την πτώχευση. Τίνος η πτώχευση υποτίθεται πως αποφεύγεται;
Με την ανεργία στο 20% (η ανεπίσημη αγγίζει το 30%, κατά τον Σάββα Ρομπόλη του Ινστιτούτου ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), με 100.000 επιχειρήσεις να κλείνουν, με τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό να κατατρώγει το κουτσουρεμένο εισόδημα όσων έχουν την πολυτέλεια να εργάζονται, για ποια ελπίδα μπορούμε να μιλήσουμε;
Από την Καθημερινή
Tου Laurence Kotlikoff / Bloomberg
καθηγητή Οικονομικών του Boston University
Ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Οι ΗΠA έχουν πτωχεύσει και ούτε η αύξηση των φόρων ούτε η μείωση των δαπανών μπορεί να βοηθήσει. Μπορούμε όμως να αναδιαρθρώσουμε ριζικά το φορολογικό, το συνταξιοδοτικό, το σύστημα Υγείας και το χρηματοπιστωτικό, αναζωογονώντας παράλληλα την οικονομία μας.
Στη νέα, ετήσια έκθεση του ΔΝΤ για την αμερικανική οικονομία, το Ταμείο χαιρετίζει τη δέσμευση της κυβέρνησης για τη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών. Εάν διαβάσει όμως κάποιος προσεκτικά το κείμενο, ανακαλύπτει ότι το Ταμείο θεωρεί τις ΗΠΑ χώρα υπό πτώχευση: «Για να κλείσει η δημοσιονομική μαύρη τρύπα απαιτείται διαρκής, ετήσια αναπροσαρμογή ίση με το 14% του αμερικανικού ΑΕΠ». Αυτή η μαύρη τρύπα είναι η διαφορά μεταξύ των προβλεπόμενων δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της εξυπηρέτησης του χρέους, και των εσόδων.
Από το πολιτικοσατιρικό Διαδίχτυ
Με αφορμή το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, ο «προχωρημένος» Γιωργάκης σκέπτεται ν' ανοίξει και το επάγγελμα του πρωθυπουργού, το οποίο, όπως ξέρετε, είναι κλειστό εδώ και κάμποσες δεκαετίες, καθόσον δύο οικογένειες, άντε τρεις με το Μητσοτακέικο, κυβερνάνε αυτόν τον έρμο τον τόπο και χαΐρι δεν έχει δει μέχρι τώρα...
Έτσι, λοιπόν, ο «προχωρημένος» Γιωργάκης, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, ουδόλως νοιάζεται για το πολιτικό κόστος, σκέπτεται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και το ΔΝΤ να εκλέγει, με δημοκρατικές διαδικασίες εννοείται, τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση της αρεσκείας του...
Οποία έκπληξις!
Από την Αυγή
Του Γιώργου Κοροπούλη
Η λογική διάταξη επιχειρημάτων, που ωριμάζοντας έλαβε τη μορφή επιστήμης και υπήρξε ανέκαθεν το θεμέλιο της πολιτικής ανάλυσης, προϋπέθετε, ως γνωστόν, την απαίτηση να «σώζουμε τα φαινόμενα», να μην παραβιάζουμε τα δεδομένα της παρατήρησης κι εντέλει την ίδια την έννοια (και την ουσία) του προφανούς.
Το σκίτσο του Τολιάδη έχει δημοσιευθεί στο Διαδίχτυ
Το δημοσίευμα της ιστοσελίδας Capital.gr είναι κάτι παραπάνω από σαφές:
«Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, αν και η ανάκαμψη του ευρώ από το 1,1877 της 7ης Ιουνίου οδηγήθηκε από την δημιουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης των 750 δισ. ευρώ και την ενίσχυση της γερμανικής οικονομίας, οι απαισιόδοξοι όπως ο Jim Rogers εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τα κέρδη αυτά δεν θα διαρκέσουν.
Υποστηρίζουν ότι η Ευρωζώνη θα διασπαστεί καθώς τα μέτρα λιτότητας που υιοθετήθηκαν από τις Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία και άλλα κράτη θα πλήξουν την ανάπτυξη και θα διευρύνουν την "κόντρα" με τα ισχυρότερα κράτη μέλη.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της FX Concepts, John Taylor, εκτιμά ακόμη πως η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και θα ακολουθήσει και η Ισπανία. "Καθώς ο καιρός περνά, πρόκειται να δούμε τους ελληνικούς και ισπανικούς αριθμούς να γίνονται χειρότεροι από ό,τι περιμέναμε"».
Από Το Ποντίκι 5.8.2010, απ' όπου και το σκίτσο του Soloup Πριν από δύο μήνες το «Π» έγραφε ότι η τρόικα θα στείλει, εκτός από τους μόνιμους ελεγκτές, και έναν αρχιεπιτηρητή, ο οποίος θα λειτουργεί ως... σύμβουλος του πρωθυπουργού και θα μεσολαβεί μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών. Ο όρος για τοποθέτηση αρχιεπιτηρητή περιλαμβάνεται σε όλες τις συμβάσεις του ΔΝΤ με τις δανειολήπτριες χώρες. Κατά κανόνα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιλέγει ντόπιο αξιωματούχο, για να γνωρίζει από πρώτο χέρι την πραγματικότητα της επιτηρούμενης χώρας. Στη δική μας περίπτωση όμως η τρόικα... δεν το διακινδύνευσε και διόρισε ως αρχιεπιτηρητή τον Ιταλό Τομάζο Πάντοα Σκιόπα.
Του Θανάση Βακαλιού για την ISKRA
Η σαρωτική νίκη του Fidesz, του οποίου ηγείται ο Βίκτορ Όρμπαν, έναντι των σοσιαλιστών εξασφαλίζοντας τα δύο τρίτα στη Βουλή τον ανέδειξε σε αδιαμφισβήτητο ηγέτη της χώρας. Ωστόσο σοβαροί αναλυτές αυτού του αποτελέσματος τείνουν να εξηγήσουν το φαινόμενο κυρίως με την αποτυχία των σοσιαλιστών να διαχειριστούν τα προβλήματα της οικονομίας γενικά και ειδικότερα τα προβλήματα που δημιούργησε και για την Ουγγαρία η οικονομική κρίση.
Από Το Ποντίκι, 5.8.2010
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Το σκίτσο είναι του Πάνου
Τι συμβαίνει με την Ουγγαρία; Τόλμησε να αγνοήσει το ΔΝΤ και να αψηφήσει τα «αιτήματα» των δανειστών της. Όπως έγραψε ο ανταποκριτής των Times του Λονδίνου (25.7), «οι κραυγές οργής αντηχούν από τις Βρυξέλλες έως την Ουάσιγκτον. Όπως οι πειθήνιοι σκλάβοι στον Πλανήτη των Πιθήκων, η Ουγγαρία ψέλλισε την απαγορευμένη λέξη: Όχι».
Από την Αυγή (αναδημοσίευση από τον Guardian)
Του Μαρκ Βάισμπροτ
Στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ευρώπης, διεξάγεται ένας διάλογος για το αν η πρώτη ευθύνη της κυβέρνησης είναι να μειώσει την ανεργία ή τα κρατικά ελλείμματα. Πολλά από τα επιχειρήματα για τη μείωση των ελλειμμάτων είναι αφελή και βασίζονται είτε στην άγνοια είτε σε ιδεολογικούς παράγοντες. Αξίζει όμως να εξετάσουμε και τα οικονομικά επιχειρήματα.
Από το Άρδην
Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη
Μια φορά και έναν καιρό, σε μια καστροπολιτεία μακρινή και κοντινή συνάμα, ένας σπάταλος τύπος χρώσταγε πολλά. Καλώς ή κακώς χρώσταγε πολλά. Σχεδόν και της Μιχαλούς, η οποία εν τέλει τη σκαπούλαρε γιατί μάλλον δεν βρέθηκε στον καταναλωτικό του δρόμο. Χρώσταγε πολλά σε διάφορους δεξιά και αριστερά. Όταν από μαλακία του εκείνος βγήκε και δήλωσε πως πράγματι χρωστάει πολλά, οι διάφοροι πιστωτές ανησύχησαν.
Στο κάτω - κάτω πιστωτές ήταν. Και οι πιστωτές είναι σχεδόν φυσικό να ανησυχούν. Πόσο μάλλον να πας μόνος σου και να τους ανησυχήσεις.
Βέβαια είχε άλλοθι, πως είπε την αλήθεια. Τώρα πια όλοι θα αναγνώριζαν πως ήταν ένας ειλικρινής οφειλέτης.
Από την Αυγή, 25.07.2010
Το ερώτημα που τέθηκε από πολλές πλευρές, δηλαδή πώς ένας πρώην πρόεδρος κόμματος της Αριστεράς, που επεδίωκε να γίνει πρόεδρος στο ύπατο αξίωμα, καταντά να διορίζεται πρόεδρος της ΠΑΕ ενός εκ των οικονομικών ομίλων της χώρας, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι σε τι ακριβώς προσβλέπουν οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού με την πρόσληψη του συγκεκριμένου προσώπου.
Από Το Ποντίκι, 29.7.2010 (απ' όπου και το σκίτσο του Π. Τσιολάκη)
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Χαράς ευαγγέλια για την Ελλάδα και την Ε.Ε. Τα «τεστ αντοχής» βγήκαν θετικά για όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες. Για όλες εκτός από 7, μία ελληνική, μία γερμανική και πέντε ισπανικές. Όμως ακόμη κι αυτές οι 7 τράπεζες που απέτυχαν στα «τεστ» δεν χρειάζονται παρά μια κεφαλαιακή ενίσχυση για να αποτραπούν τα χειρότερα. Επομένως δεν πρέπει πια να ανησυχούμε για τίποτε. Αφού οι τράπεζες είναι υγιέστατες, όλα τα άλλα είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.
Από το e-lawyer
Ελπίζω κάποτε οι κυβερνήσεις να παύσουν να νομοθετούν εν θερμώ και με εργαλειακή χρήση του νόμου (λ.χ. κουκούλες, δήλωση καρτοκινητών μετά τη δραπέτευση Παλαιοκώστα κ.λπ.). Αυτό δεν είναι νομοθέτηση, είναι φετιχοποίηση, τοτέμ και ταμπού.
Ο νόμος πρέπει να λειτουργεί ως εγγυητής των συνταγματικών ελευθεριών, εξειδικεύοντάς τις στους επιμέρους τομείς. Αν είχαμε δηλαδή πέρσι έναν ειδικό νόμο για τη διασφάλιση του απορρήτου στο Διαδίκτυο, δεν θα μπορούσε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ερμηνεύοντας το συνταγματικό άρθρο περί απορρήτου, να έρθει με γνωμοδότηση και να πει «δεν υπάρχει απόρρητο για τους συντάκτες διαδικτυακών δημοσιευμάτων». Ο νόμος θα ήταν φραγμός σε τέτοιες αυθαιρεσίες παρέχοντας ασφάλεια δικαίου.
Από το Διαδίχτυ Ήταν όλοι εκεί, ένας αχταρμάς ιδεών, απόψεων και καπηλείας, τον οποίο έχει επιτρέψει διαχρονικό ο ίδιος ο μεγάλος καλλιτέχνης Μίκης Θεοδωράκης. Τα 85α γενέθλια του μεγάλου συνθέτη, ενός από τους μεγαλύτερους συνθέτες παγκοσμίως, γιορτάστηκαν στον Λυκαβηττό με μια συναυλία στην οποία ήταν όλοι οι πολιτικοί παρόντες.
Από Το Ποντίκι, 22.7.2010 (το φωτογραφικό ήταν στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας) Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή Δεν υπάρχει αντεργατικό και αντικοινωνικό μέτρο, από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση του οκταώρου μέχρι τους «απασχολήσιμους» και την επίθεση κατά της κοινωνικής ασφάλισης, από τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών του κράτους μέχρι το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, από το χτύπημα της εργατικής νομοθεσίας μέχρι την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και των κατακτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων, που πίσω του να μη βρίσκονται συγκεκριμένες κατευθύνσεις και οδηγίες της Ε.Ε.
Από τη Ρήξη Ιουλίου - Αυγούστου Του Γιώργου Καραμπελιά Ο Γεώργιος Παπανδρέου μίλησε στη Βουλή, την Τετάρτη 7 Ιουλίου, επί της αρχής του απ-«Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου». Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε ο ολίγιστος που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ωστόσο, μέσα από τα λόγια του, ακουγόταν ξεκάθαρα η φωνή των αφεντικών, η φωνή των εντολέων του, η φωνή της Αυτού Μεγαλειότητος του ΔΝΤ και ταυτόχρονα διαγράφονταν οι νέες κοινωνικο-πολιτικές συμμαχίες προς τις οποίες κατευθύνεται το σύστημα.
